Hiç bir sözümüzü geri almak zorunda olmadığımız günler dileği ile…
ilk defa duyuyor ve dinliyorum. harika.
Dead president’s corpse in the driver’s car
The engine runs on glue and tar
Come on along, not goin’ very far
To the East to meet the Czar
son zamanlarda keşfettiğim bir saykodelik müzik grubu. tüm külliyatlarını dinlemiş ve çoğunu başarılı buldum. bu tarzı sevenleriniz varsa bunu da sever. Kikagaku Moyo - Dripping Sun (Live on KEXP) - YouTube
Burayı baya boşlamıştım. tekrar dadanayım
Bence son yüzyılın ve ondan öncekinin en iyi solosu bu şarkıda. Tabi ki pulse live versiyonu kastederek diyorum bunu. Direkt olarak solo kısmının linkini koydum ;
Bende çok anıları vardır bu şarkının. Zamanı geçmez asla. Konser performanslarını çok sevmem genellikle ama canlı izleyemediğime en çok üzüldüğüm iki gruptan biri. Içimde yara.
bunun live versiyonunu sevmemin sebebi; stüdyo versiyonunda solo 1dk 50sn kadarken live olanda 4dk 30sn kadar olması. Liveda Gil attıkça atıyor soloyu, önünü alamıyorlar.
Diğerini de öğrenelim bari.
Nedense bu şarkıda günlerin sıra ile sayılması bana The Cure grubunun Friday I’m in love şarkısını hatırlatıyor. Konu olarak iki şarkı zıt olsa da sevgi ve nefretin birbirine ne kadar yakın olduğunu hatırlamak iyidir…
Bonus points: yine UK kökenli, Craig David - 7 days… bu da kel alaka